วันพุธที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2553

บันทึกประจำวัน น.ส.พิชญานิน



บันทึกประจำวัน






วันที่ 1

วันนี้เป็นวันหยุดพักผ่อนอีกวันหนึ่ง ซึ่งวันนี้ฉันตื่นสายกว่าทุกๆวัน เมื่อฉันตื่นขึ้นมาฉันอาบน้ำแปรงฟันให้สะอาดแล้วจึงทำความสะอาดบ้านและ ช่วยพ่อแม่ทำงานทำงานบ้าน วันนี้ฉันดูรายการโทรทัศน์ที่เคยดูเป็นประจำ แต่ฉันก็ไม่ลืมที่จะทำการบ้าน เพราะพรุ่งนี้ก็ต้องส่งแล้ว ถึงแม้จะเป็นวันหยุดแต่ก็ต้องทำงานอยู่ดี





วันนี้ฉันไม่ค่อยนอนดึกมากเท่าไรนั่นก็เป็นเพราะว่าพรุ่งนี้เรานั้นก็ต้องไปโรงเรียน เพราะเราต้องไปโรงเรียนให้ทันเวลา













วันที่ 2

วันนี้เป็นวันจันทร์ หลังจากที่ได้หยุดกันมาแล้ว 2 วัน ก็ถึงเวลาเรียนกันแล้ว วันนี้เป็นวันที่เรียนหนักจริงๆ แถมงานก็เยอะอีก ช่างเป็นวันที่น่าปวดหัวจริงๆ สงสัยคืนนี้คงจะหลับดึกพอสมควร การเป็นนักเรียนนี้หนักหนาจริงๆ เมื่อไหร่เรานั้นจะผ่านความหนักหนานี้ไปเสียที ถึงแม้จะผ่านช่วงชีวิตการเป็นนักเรียนไปแล้ว เรานั้นก็ต้องทำงานอยู่ดี อาเป็นว่าอย่าพึ่งไปคิดถึงอนาคตดีกว่าแค่ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอแล้ว













วันที่ 3

วันนี้ฉันตื่นสายนิดหน่อยเพราะเมื่อคืนนั่งทำการบ้านจนดึกเลยทำให้เช้านี้ตื่นสาย เกือบจะขึ้นรถไม่ทัน





พอมาถึงโรงเรียนถึงรู้ว่าลืมงานของกลุ่มไว้ที่บ้าน โดนแม่ว่าให้แล้วว่าไม่มีความรับผิดชอบ เรานั้นก็สมควรที่จะโดนว่าจริงๆเพราะไม่มีความรับผิดชอบเลย ถ้าไม่มีคนเอาของมาให้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเป็นยังไง ฉะนั้นต้องจำเหตุการณ์นี้ไว้เพื่อเป็นบทเรียนของเราเพื่อที่จะไม่ได้ผิดพลาดต่อไป













วันที่ 4

วันนี้เป็นวันที่ตื่นมาแล้วสดชื่นขึ้นกว่าเทื่อวานที่ผ่านมา เพราะว่าเมื่อคืนการบ้านไม่มากเท่าไร





จึงทำให้เช้านี้ตื่นขึ้นมาแล้วไม่เหมือนทุกๆวันที่ผ่านมา แต่ก็ยังเรียนหนักอยู่ดี ชีวิตนี้ก็คงหนีไม่พ้นกับการเรียน





แต่ก็ยังดีนะที่ยังมีคาบว่างให้เรา ซึ่งเป็นคาบที่ดีที่สุดของราเลยทีเดียว แต่ก็ยังดีที่วันนี้เป็นวันที่สบายอีกวันหนึ่ง













วันที่ 5

วันนี้มาถึงเร็วเหมือนกัน ไม่ใช่สิต้องบอกว่าใกล้จะหมดอาทิตย์ของการเรียน ทำไมเวลาช่างเร็วเหลือเกิน แต่ก็ดีเหมือนกันจะได้พักผ่อนสักที วันนี้ได้เรียน ฟิสิกส์ตั้ง 4 คาบ แค่แบ่งเป็น พื้นฐานกับเพิ่มเติม ยังไงๆ ก็ยังเรียนหนักอยู่ดี พอกลับมาถึงบ้านจึงรีบรับประทานอาหาร ทำการบ้าน แล้วรีบนอนทันทีเราพะว่าเหนื่อยมาทั้งวันแล้วจึงอยากพักผ่อนให้เต็มอิ่มสักที













วันที่ 6

วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เรียนในสัปดาห์นี้แล้ว เป็นวันที่มีความสุขที่สุดเพราะพรุ่งนี้ก็ได้หยุดพักผ่อนแล้ว





วันนี้สบายจริงๆ เรียนหนังสือก็เหมือนไม่ได้เรียน เพราะว่าได้เรียนไม่กี่คาบก็เลิก ทั้งๆที่วันนี้จะเป็นวันที่เลิกครึ่งวันแต่ห้องเราเป็นห้องที่ต้องเรียนอังกฤษต่ออีกเพราะครูสอนเพื่อทดแทนคาบที่ครูหายไป แต่ก็เอาเถอะเพราะว่าเราจะได้เก่งๆกับเขาสักที













วันที่ 7

วันนี้เป็นวันหยุดที่แสนสบายจริงๆ ซึ่งก็แน่นอนอยู่แล้ววันนี้เป็นวันที่ต้องตื่นสายเป็นที่แน่นอน





ก็คนเราเรียนหนักมาเยอะแล้วจึงต้องพักผ่อนกันบ้าง ซึ่งทุกคนก็คงเขาใจกันดี เราต้องเก็บแรงไว้เพื่อทำงานอีกต่างๆมากมายที่รอเราอยู่ข้างหน้า วันนี้หลังจากที่รับประทานอาหารกลางวันเสร็จแล้ว เราก็คงพักผ่อนอีกตามเคย เพราะว่าเมื่อเราทานข้าวเสร็จ “ ท้องเราตึงแล้ว หนังตาเรานั้นก็เริ่มหย่อน ”













วันที่ 8

วันสุดท้ายของการหยุดพักผ่อนก่อนที่เรานั้นจะเริ่มการเรียน เอาเป็นว่าเราจะต้องเตรียมพร้อมกับการเรียนในพรุ่งนี้ ซึ่งต้องจัดเตรียมกระเป๋า เตรียมเครื่องแบบที่แต่งกายให้พร้อม ที่สำคัญก็คือการบ้านที่จะต้องส่งในวันพรุ่งนี้ ถ้าไม่เตรียมไว้วันนี้ วันพรุ่งนี้ก็คงวุ่นงายแน่ๆ ที่แน่ๆอีกเหมือนกันก็คือ อย่าตื่นสายก็แล้วกันพรุ่งนี้













วันที่ 9

ตื่นเช้ามาก็สดชื่นดีจริงๆ อยากให้การเรียนในวันนี้ดีอย่างนี้จริงๆ ซึ่งในวันนี้การเรียนจะเปลี่ยนเป็น 10 คาบ เพราะว่ามีคาบกีฬาสีเพิ่มขึ้นมาอีกคาบหนึ่ง ซึ่งเป็นที่แน่นอนอยู่แล้วว่าเวลาเรียนของแต่ละคาบนั้นก็ต้องลดลงซึ่งทำให้แต่ละคาบนั้นเหลือเวลาเพียงน้อยนิด จะต้องเป็นอย่างนี้ไปจนกว่าจะถึงวันกีฬาสีจะมาถึง คงอีกหลายเดือนสินะกว่าจะถึงวันกีฬาสี อดทนรอไว้ ก็แล้วกัน













วันที่ 10

วันนี้การเรียนนั้นรู้สึกว่าจะวุ่นวายจริงๆ เพราะว่าทุกคนหมกมุ่นอยู่กับการทำงานส่งครู ไม่ใช่เพียงแต่เพื่อนห้องเพระว่าตัวฉันเองก็ต้องหมกมุ่นในการรีบทำงานส่งครูอยู่เหมือนกัน ทำไมวันนี้เป็นวันที่เครียดที่สุดเลยก็ว่าได้





ทั้งๆที่โรงเรียนเลิกแล้วยังก็ต้องทำงานส่งครูให้ได้ภายในเย็นนี้อีก แต่ยังไงก็ต้องทำให้ได้ งานนี้เป็นงานกลุ่มทุกคนก็ต่างช่วยกันทำงานจึงทำให้งานวันนี้เสร็จทัน ก็เพราะว่า “ สามัคคีคือพลัง ”













วันที่ 11

วันนี้งานเยอะอีกเช่นเคย แถมยังวันนี้ต้องเรียนอังกฤษอีก ทั้งๆที่วันนี้ไม่ได้เรียน แต่ก็ยังโดนครูแลกคาบให้ได้เรียน และในคาบยังต้องรายงาน งานที่ทำอีกด้วย เป็นภาษาอังกฤษอีกต่างหาก แต่ฉันก็ไม่ได้รายงานหรอกนะเพราะว่ารู้ตัวเองดีว่าไม่ถนัดหรือไม่เก่งสิชานี้เลย จึงต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเพื่อนในกลุ่มแล้วกัน





เราก็ได้แต่นั่งเป็นกำลังใจให้ก็แล้วกัน













วันที่ 12

วันนี้ก็เป็นวันสำคัญอีกวันหนึ่งเหมือกัน ซึ่งทุกคนก็รูดีว่าเป็นวันอะไร ก็ต้องแน่นอนอยู่แล้วนะ ก็วันแม่ไง





เนื่องจากวันนี้เป็นวันแม่ฉันก็อยากบอกแม่เหมือนกันว่า รักแม่ที่สุดในโลกเลย เพราะแม่เป็นทั้งผู้ให้กำเนิด เป็นผู้ที่คอยอบรมสั่งสอน เลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เล็กจนเรานั้นเติบใหญ่ได้ถึงขนาดนี้ และฉันก็คิดว่าทุกคนก็ทำให้แม่ของเราภูมิใจเหมือนกัน แต่ไม่ใช่วันนี้วันเดียวแต่ต้องทำทุกๆวัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น